‘Gefeliciteerd met je nieuwe ruimte, begin je al een beetje te wennen?’ Ik kijk haar verbaasd aan. Ik moet even schakelen. Nieuwe ruimte? Wennen? En ik realiseer mij dat die nieuwe ruimte past als een goedgestylde jas. Zo’n jas met de juiste belijning. Zo’n jas met een perfecte lengte. Zo’n jas met een goede taille en tegelijkertijd genoeg ruimte voor je Hollandse schouders. Zo’n jas waar je je heerlijk in kunt wentelen. Zo’n jas die je niet voelt omdat ie ZO comfi is.

Het is nu bijna 4 weken geleden dat ik van Voorschoten naar Leiden verhuisde met mijn praktijk. Van 20 naar 40 vierkante meter. Van de 2^e naar de 4^e. Van trappen naar lift. Van alles altijd zelf moeten regelen naar superservice van de verhuurder. Van goed genoeg voor de prijs die ik betaalde naar ‘heaven’.

Er is dus geen sprake van wennen geweest. Helemaal niet.

Tussen neus en lippen door

De verhuizing gebeurde bijna tussen neus en lippen door. En dat is fijn, want zoiets wil je echt niet wekenlang voort laten duren. Het moest snel en pijnsloos, zeg maar. En dat was het ook.

Maar daarmee zou ik er bijna helemaal overheen stappen. Want, laten we wel wezen, het is een behoorlijke stap.

Ik voel de bevrijding van de ruimte, letterlijk en figuurlijk. Alles stroomt in mij, en dus ook in mijn praktijk. En ik kan je vertellen, dat voelt goehoed.

Dus, tijd om daar even goed bij stil te staan. Om het succes te vieren. En die tijd moet je creëren, dat heb ik inmiddels wel ervaren. Anders is het momentum zomaar ineens voorbij.

Hoe vaak vier JIJ je successen?

Want, zeg eens eerlijk… hoe vaak sta jij stil bij je successen? Hoe klein ook? Hoe vaak vier jij de stappen die je zet? De inschrijving bij de Kamer van Koophandel. De lancering van je website. Je eerste klant. De training die je ontwikkelde. De enthousiaste mail van een klant.

Hoe vaak neem jij de tijd om het compliment dat hierin doorklinkt even goed tot je door te laten dringen?

Elk succes is aan jezelf te danken

Compliment, Marlies, wat bedoel je? Nou, kijk, luister (of eerder: lees): alles dat je voor elkaar krijgt, alles dat je creëert, elk succes dat je ten deel valt, daar heb jij zelf de hand in gehad:

• Je hebt de guts getoond naar de KvK te gaan en je bedrijf dus officieel te starten.
• Je hebt jezelf zichtbaar gemaakt door het wondere web op te zoeken zodat je door je toekomstige klanten gevonden kunt worden.
• Die klant kwam ook niet ‘vanzelf’. En zelfs als die vanzelf leek te komen, jij hebt IETS gedaan waardoor jouw klant vertrouwen in je heeft of een klik voelt.
• Je hebt doorgezet, ook toen er teleurstellingen waren. Of toen je even niet wist hoe je verder moest. Je bent aan iets begonnen en je hebt het afgemaakt.

En zo kan ik nog wel even doorgaan.

We focussen zo makkelijk op wat nog moet gebeuren. Op wat er nog niet is. Op de stappen die je hierna te zetten hebt. Op… ga zo maar door. Geef toe, herkenbaar he?

Wees trots op jezelf!

Dus, gun jezelf nu en vandaag even stil te staan bij wat je dit jaar allemaal voor elkaar hebt gekregen. Wat je deze maand voor elkaar hebt gekregen, tussen de Sintperikelen en de Kerstdiners door. Wat je deze week hebt gedaan, dankzij of ondanks de aanloop naar de kerstvakantie. En vier dat. Wees trots op jezelf. HEEL trots.

Drink er een bubbelt of een wijntje op, een sapje voor mijn part. Gun jezelf een taartje. Of dat ene boek dat je al zolang op je verlanglijstje hebt staan. Vertel de mensen om je heen hoe fn#%@-ing trots je op jezelf bent. Dat is niet arrogant, raar of stoeferig. Dat is tof, cool en bovendien broodnodig om jezelf EN je praktijk elke keer weer een niveautje hoger te tillen.

Ik kan je vertellen, ik ben fn#%@-ing trots op mezelf

En, omdat ikzelf dus bijna zou vergeten dat ik ook iets supergroots heb neergezet in 2019… heb ik besloten dit fatsoenlijk te vieren. Op MIJN manier. Omdat ik gewoon fn#%@-ing trots op mezelf ben. Op het lef dat ik toonde. Op de verliezen die ik erkende. Op mijn doorzettingsvermogen. Op mijn enthousiasme. Op de inspiratie die ik voor mijn klanten ben. Op de stappen die ik zette waardoor ik mijzelf zo’n enorme ruimte voor mij en mijn klanten kon gunnen. Nou, genoeg om trots op te zijn lijkt me…

Zullen we samen een feestje bouwen!?!

Ik zou het SUPERTOF vinden als jij met mij mijn succes wilt vieren. In mijn nieuwe ruimte aan de Schipholweg in Leiden. Op maandag 13 januari. En de mensen die mij een beetje kennen weten dat dat dus met bubbels moet zijn.

Ondanks het feit dat je mij al helemaal gelukkig maakt met het gezamenlijk nuttigen van een fles bubbels zonder enige andere activiteit of zinvolle bezigheid, heb ik besloten dat het niet alleen een borrel wordt. Deze succes-BORREL! neemt daarom een hele middag in beslag, van 2 tot 5. We mijmeren over onze praktijk, visualiseren onze dromen voor 2020 en leggen dit vast in een vision board. En sluiten dan af met bubbels. Hoe cool is dat!?!

Ik hoop dat je ogen nu oplichten en denkt ‘daar MOET ik bij zijn’! En dat je je dan als de wiedeweerga aanmeldt. Bouwen we samen een feestje. OK?

Je kunt je hier aanmelden: succes-BORREL!

Je hebt zo van die dagen. Dat je hoognodig even ‘naar binnen mag keren’. De verbinding met jezelf zoeken. Pas op de plaats maken. Even voelen wat er is. Niet een beetje maar ECHT voelen wat er is.

Wat je happy maakt. Wat je inspireert. Wat je te doen hebt. En welke keuzes gemaakt mogen worden. Met dat voelen komen ook dingen naar boven waar je in de vaart der volkeren makkelijk aan voorbij gaat. Wat schuurt. Wat pijnlijk is. Verwarrend. Ontluisterend. Yep, dat krijg je er gratis bij!

Beweeg gewoon maar mee

Deze week las ik de woorden: Gevoel beweegt, de hele dag, als water van de zee. Het mooie is er niets van te vinden – beweeg gewoon maar mee.

Die kwamen binnen. Noem het de donkere dagen voor de Kerst. De korte dagen. De winter waarin het zo belangrijk is jezelf terug te trekken in je holletje in plaats van ongecontroleerd doordenderen. En in dat terugtrekken is er ruimte voor voelen. Voelen wat er is. Oef, dat is niet altijd fijn. En tegelijkertijd: Jeetje, wat is dat heerlijk. Gewoon kijken wat er is. En dat dat helemaal ok is.

Gevoel voorrang geven op ratio????

De mensen die mij een beetje kennen weten dat ik dat best wel een ietsiepietse een uitdaging vind: Stilstaan. Tijd en ruimte voor niets. Gevoel voorrang geven op ratio. En dat is precies waar ik in december altijd de tijd voor inruim. En het is precies wat ik deze maand meer dan ooit aan het doen ben.

Teuten met de kerstboom

Ik maak tijd voor mijzelf. Voor reflectie. Voor bezinning. Voor het vormgeven van mijn plannen voor 2020. Voor de kinderen die mij uitgerekend nu veel harder nodig lijken te hebben. Voor uitgebreid koken. Voor het maken van succes-COLLAGES. Voor lezen onder een dekentje op de bank. Voor teuten met de kerstboom. Voor… nou voor van alles.

En het mooie is dat er dan heel mooie dingen gebeuren. Dingen vallen weer op zijn plaats. Er komen nieuwe prachtige ideeën in mij op. Maar ook, en dat vind ik bijna nog belangrijker, realiseer ik mij dat ik super happy en tevreden ben met alles dat ik doe: de manier waarop ik mijn business vormgeef, de klanten waar ik mee werk, de tijd die ik neem om de creatieve kant in mij (jaja, ik moet toegeven, die blijk ik dus echt te hebben…) ruimte te geven, de keuze die ik maakte om te verhuizen naar een nieuwe praktijkruimte met alles erop en eraan en waar ik bovenal RUIMTE heb. Letterlijk en figuurlijk. Jeetje, wat doet die ruimte met mij.

Keuzes vanuit het hart

Vanuit die ruimte ontstaan dus de mooiste doelen voor 2020. En maak ik keuzes vanuit mijn hart. Zijn dat perse andere keuzes dan tot nog toe? Nee, helemaal niet! Maar ze voelen wel anders, frisser, echter. Ze hebben grond en voedingsbodem. Nou, kan je vertellen: dat voelt best wel lekker.

OK Marlies, ben je helemaal woewoe geworden? Nope!

Gaat er nu ineens van alles veranderen in je business? Zeer zeker niet.

Tref ik nog wel dezelfde Marlies als ik je weer zie en spreek? Jazeker!

Maak je dus geen zorgen. Jouw succes-PRAKTIJK! staat als een huis. En in mij tref je DE kindercoach-coach. Daar twijfelde ik al niet aan, maar wordt deze ‘mijmer-weken’ alleen maar bevestigd. Best fijn, toch?

Reflecteren, mijmeren, visualiseren en dan een fikse portie business strategie er overheen

Waarom ik je dit vertel? Ik gun jou hetzelfde!

Als je je plan voor 2020 maakt, neem dan eerst de tijd en ruimte om te reflecteren. Wat waren je plannen een jaar geleden? Waar stond je toen, en waar sta je nu? Neem vervolgens de ruimte om uitgebreid te mijmeren. Waar wil je naartoe? Hoe ziet dat eruit? Visualiseer dat doel, gooi er een fikse portie business strategie overheen en maak dan pas je actieplan. Echt, je zult zien, dat levert je ZO ontzettend veel op!

Hoe ik dat doe:

1. De maat opmaken

Ik scroll (bladeren gaat niet, want ik werk digitaal, maar misschien wil jij wel bladeren) door mijn agenda. Ik begin in januari van het afgelopen jaar en zet de belangrijkste dingen op een rijtje:

• Wat zette ik neer
• Waar werd ik HEEL blij van
• Wat vond ik minder
• Welke lessen heb ik hiervan geleerd
• Wat wil ik behouden en wat wil ik loslaten

Geheid ontdek je dan dat je alweer een heleboel gave dingen helemaal was vergeten. Dat je veel meer hebt bereikt dan je dacht. Hoe cool is dat!

2. Flowschrijven

Met een timer op 20 minuten begin ik met schrijven. Bovenaan de pagina van mijn favoriete notitieboek zet ik Mijn droom voor het komende jaar als alles mogelijk is en er geen obstakels zijn… en dan begin ik te schrijven. Ik blijf schrijven en schrijven, zonder te stoppen. Ook als het even lijkt te stokken. Ik schrijf door. Dat wat in mijn hoofd opplopt schrijf ik op. Zonder mezelf in te houden. Zonder te letten op spelling en interpunctie. Zonder ruimte te geven aan ‘maar dat kan helemaal niet’ of ‘jaja, en jij denkt dat dat haalbaar is’ of ‘dat gaat mij toch nooit lukken’, of wat dacht je van deze: ‘ja, maar er zijn vast anderen die dat veeeeel beter kunnen’. Komt in mijn hoofd op dat ik dit een superstomme exercitie vind, dan schrijf ik dat op. Want ik vertrouw erop dat van daaruit, als ik maar doorga, vanzelf op papier komt wat er mag komen. Dat van daaruit de mooiste ideeën ontstaan.

3. Vision board maken

En dan is het tijd een vision board te maken. Of een succes-COLLAGE! Ik knip en plak naar hartenlust. Zonder nadenken. Dat wat raakt scheur ik uit een tijdschrift, om het vervolgens in de juiste compositie op papier te leggen en plakken. Linksom of rechtsom, er ontstaat altijd een kloppend beeld. Soms confronterend. Vaak inspirerend en motiverend.

4. Ik maak mijn (actie)plan

Pas dan maak ik mijn actieplan. Dan weet ik dat het klopt. Dan weet ik dat het gaat werken. Met een fikse portie business strategie eroverheen. Want dromen is het beste dat je kunt doen, maar er is ook een dosis common sense nodig om ze waar te maken.

Nou, dat dus.

Ik kan niet anders dan je zeggen dat het ZO de moeite waard is dit te doen. Echt, laat je verrassen! Komen heel mooie dingen van. Beloofd.

Oh, en als je dan je plan helder hebt… giet dat dan ook gelijk in een retegoede social-mediakalender. Zodat je geen twijfel meer hebt over wat je moet posten in het nieuwe jaar. Dat scheelt tijd! En werkt als een tierelier…

Voor jou tijd om 2020 zonder social-mediastress te starten? Download dan snel de digitale social-mediakalender. Het beste kerstcadeautje dat je jezelf kunt doen.

Elke keer weer kwam ik het tegen de afgelopen weken. Wie kan mij meer vertellen over de KOR? Wie kan mij adviseren? Wie gaat gebruiken maken van de KOR? Waarom wel? Waarom niet? Op Facebook, op Insta en ook mij werd de vraag met regelmaat gesteld.

De KOR, oftewel de Kleine Ondernemers Regeling. Het heeft menig (kinder)coach de afgelopen maanden beziggehouden.

Ik hield mij al die weken in

En ik merkte dat ik daar wat vind. En ik merkte ook dat ik wat ik daarvan vind niet hardop durfde uit te spreken. Waarom? Omdat voor mij het ondernemen niet op de eerste plaats om het grote geld gaat. Omdat succes voor mij niet in geld uit te drukken is. Omdat je voor mij niet pas meetelt als je streeft naar een minimale omzet. Omdat…

Dus hoor je mij ook niet zo vaak over geld en omzetdoelen… Is het raar als ik het daar nu ineens WEL over ga hebben?

Dus ik hield het al die weken in. En toch, toch… toch wil ik het kwijt.

Genoeg redenen waarom die KOR voor jou handig is

Die KOR dus. Onder de 20.000 euro omzet BTW-vrij, mits je die regeling aanvroeg. BTW-vrij betekent ook geen BTW terug kunnen vragen voor de kosten die je voor je bedrijf maakt. Dus wel zo handig om een goede rekensom te maken want alles bij elkaar maak je vaak toch meer kosten in een jaar dan je denkt.

Maar goed, het kan dus interessant zijn. Als je praktijk maar een heel klein onderdeel is van je (werkend) bestaan. Omdat je elders nodig bent. Omdat je misschien nog een flinke baan naast je praktijk hebt. Omdat je nog vol in een opleiding zit. Omdat je om gezondheidsredenen beperkt tijd en energie in je praktijk kunt steken.

Ja, ik geef toe, er zijn meer dan genoeg redenen te bedenken waarom je never nooit niet over een omzet van 20.000 euro na zou denken. Ook in mijn klantenbestand ken ik genoeg voorbeelden van vrouwen waarvoor die KOR een uitkomst is.

Hoe zou het zijn als je nou eens GROOT ging denken?

Maar, en daar komt ie… Als je nu ooit op een dag dacht: ‘Ja, ik weet het, ik word kindercoach!’ En je volgde die opleiding. Rende vol enthousiasme naar de KvK om je in te schrijven. Je begon met evenveel enthousiasme aan het opzetten van je praktijk. En – hoewel het misschien nog niet storm loopt – je wordt hier nog steeds super en dolgelukkig van????

Hoe zou het dan zijn als je niet nadenkt over de KOR maar dat je GROOT gaat denken en jezelf ten doel stelt die praktijk echt van de grond te krijgen? Te laten groeien. Er het allermeest en allerbeste uit te halen. En dat je ernaar streeft die praktijk zo’n slinger te geven dat je binnen die drie jaar (waarvoor je zou tekenen voor de KOR) er ALLES maar dan ook ALLES aan te doen om die omzet boven die 20.000 euro uit te laten komen?

Hoe zou het zijn als je groot ging denken in plaats van klein. Als je in mogelijkheden ging denken in plaats van in lastigheden en obstakels.

Hoe zou dat zijn?

Slinger een energie van groei in jezelf aan!

Geloof mij, dan slinger je een heel andere energie in jezelf aan. Een energie van groei. Een energie van groots dromen. Een energie van kansen en mogelijkheden.

Hoe zou dat zijn?

Als je die beperkende gedachten los zou laten: wat zou je dan gaan doen!?!

Ik wil je vragen – ook als je tekende voor de KOR – jezelf eens uit te dagen en na te denken over de mogelijkheden als je de beperking van ‘als ik onder de 20.000 euro omzet blijf’ loslaat. Hoe zou dat eruitzien? Wat zou dat met je doen? En vooral, wat is er nodig om daar te komen? Wat zou je dan gaan doen om je praktijk van de grond te krijgen dat je nu misschien nog wel laat liggen? Omdat je het spannend vindt. Te groots vindt. Te eng vindt.

Wat zou je dan gaan doen?

Ik ben ervan overtuigd, de plannen en ideeën die dan in je opkomen zullen je ver brengen. Echt, hand op mijn hart.

Daar zit ik dan. Op de bank met mijn boek. Mijn hart komt langzaam een beetje tot rust. De afgelopen 24 uur waren een beetje van de gekke. Een beetje veel van de gekke.

Hoe kan het dat ik toch weer schrik van de impact van de lancering van een project? Hoe kan dat?

Been there, done that. Toch?

Mijn hele werkende leven doe ik niet anders. Toewerken naar de oplevering van websites, flyers, magazines, landelijke projecten, zelfontworpen trainingen, nieuwe labels en eigen bedrijven. You name it, grote kans dat ik ooit iets soortgelijks heb gedaan.

En dan nu die online social-mediacontentkalender voor kindercoaches. Been there, done that zou je denken. En bij lange na niet een van de grootste projecten in mijn balboekje ‘ever’.

En toch, toch kom ik in de mij zo bekende valstrikken terecht. En ja, daar ben ik dan oprecht verbaasd – en zelfs verbolgen – over.

Geslaagd / niet geslaagd

Het gevecht met al die obstakels, en hoe je daarmee omgaat, representeert voor mij je kans van slagen als ondernemer. (Ja, als (Kinder)coach met een eigen praktijk ben je ondernemer). Nu die kalender is gelanceerd en gretig aftrek vindt, geef ik mij het vinkje ‘geslaagd’.

Wat een leerproces

Maar goed, van dat hele proces heb ik dus weer ONTZETTEND veel geleerd. Ik ben mijzelf tegengekomen. Flink tegengekomen. En ik heb ‘overwonnen’. Dat ging niet vanzelf. Sterker nog, er waren best veel momenten waarop ik met liefde het bijltje erbij neer had gegooid. Besloten dat ik het momentum had gemist. “Leuk idee, maar laat ik ermee wachten tot volgend jaar”, zoiets.

Die ander heeft het NIET makkelijker, echt niet

En omdat ik WEET dat niet alleen mijn klanten maar ook alle andere kindercoaches ‘out there’ met regelmaat zichzelf flink tegenkomen en dan oprecht denken dat ik daar geen last van heb… ‘want voor jou is het makkelijk’, ga ik maar weer eens even met de billen bloot.

Waarom? Ik wil dat je ziet dat IEDERE ondernemer, hoe succesvol dan ook, onzekerheden en twijfels heeft. En dat die precies hetzelfde zijn als die van jou! Die ander heeft het niet makkelijker, echt niet.

Dus, ben je er klaar voor? Daar gaan we…

De droom

Ik droomde van een tool die ALLE kindercoaches gaat helpen zichtbaar te worden. En consistent zichtbaar. Ik maakte om te beginnen een document voor mijn klanten met 30 succes-POSTS. Ze waren laaiend enthousiast. En ik dacht serieus dat het een eitje was om die 30 dagen uit te breiden naar een jaar. WRONG! Ik zat vaak, heel vaak te staren naar het scherm, foetsie inspiratie.

Alles in mij schreeuwt: ‘Forget it!’

Maar goed, nog voordat het zover was. Kwam er al een ander stemmetje op… Zit er ECHT iemand op die kalender te wachten? Alles in mij schreeuwt ja! Alles in mij schreeuwt ‘forget it’. Er zijn andere professionals die ook al een kalender hebben gemaakt. Wat zou die van mij nou toevoegen. Wie gaat hem kopen. Wat als… en wat als…

Alles deleten en opnieuw beginnen

Ik druk dat duiveltje de kop in, check de behoefte bij mijn klanten en weet dat ik het moet doorzetten. Dus, vol enthousiasme begin ik aan een opzet. Om na twee weken te besluiten dat ik helemaal op de verkeerde toer bezig ben. De oplossing die ik kies: alles deleten en opnieuw beginnen.

Waar ben ik mee bezig?

Ik vertel over mijn project aan een aantal collega’s en krijg – volledig terecht – een aantal scherpe vragen over prijsstelling en de wijze van aanbieden van de kalender. Plus adviezen. En die adviezen komen niet echt lekker overeen, zeg maar. Ze spreken elkaar in sommige gevallen ronduit tegen. De moed zakt mij in de schoenen. Ik heb helemaal geen ruimte in mijn hoofd om daar nu al over na te denken. Maar blijkbaar steven ik af op een probleem. What was I thinking??? En bovendien, misschien wordt die kalender sowieso een aanfluiting… Waar ben ik mee bezig?

Hier heeft niemand een ruk aan

Ik geef mezelf een trap onder mijn bevallige achterste en ga verder. Het ene moment jubelend want de inspiratie voor al die 365 onderwerpen voor social-mediaposts stromen uit mijn pen. En ze zijn geniaal! Om het volgende moment vast te lopen: ‘Hier heeft toch niemand een ruk aan!’

Weg, foetsie, niet meer terug te halen…

En dan komt de dag waarop… Klik, klik, klik met mijn muis. Waarom krijg ik die harde paginascheiding nou niet weg? Na 5 keer klikken geef ik het op en ga verder in de tabel met de maand juli. Sla op. En nog een keer. Ik ben namelijk gekke Henkie niet. Het zal mij niet overkomen dat ik straks ineens iets kwijt ben. Om er 2 uur later achter te komen dat ik die harde paginascheiding WEL weg had gehaald, inclusief de tabel die ervoor zat. En die daarvoor. En die daarvoor. Vijf keer welgeteld. Februari tot en met juni foetsie. Weg. Niet meer terug te halen. En ja, I have tried…

Zal ik dan maar opnieuw beginnen?

Maar Marlies zou Marlies niet zijn als ik dat moment niet besloot dat de opzet sowieso waarschijnlijk ruk was. Dus, nu ik zo goed als alles kwijt ben… zal ik dan maar opnieuw beginnen?

Geen tijd, geen tijd!

Een week later. Geen tijd, geen tijd, geen tijd, geen tijd. Men, WANNEER moet ik dan aan die kalender werken? Zal ik hem maar vergeten? Was een leuk idee, maar een beeeeeeetje jammer in de uitvoering. Laat maarrrrr…

Helemaal gek geworden?!?

Drie weken later: Ik heb een vrijgevallen week, dus het is NU of nooit. Deze week komt die kalender af. En potverdriedikkeme, het is een GENIAAL product. En er zitten zo veel mensen op te wachten. Ik kan hier nu niet mee stoppen. Helemaal gek geworden, van der Hout. Aan de slag! En doorzetten.

Bam, weg is de flow

Dag twee van die week. Ik ben in flow… En dan stuurt een lieve collega mij een link naar een soortelijke kalender van een ander… Oh, die is heel anders opgezet dan die van mij… Bam, uit de flow. Zal ik links of zal ik rechts. Niet nadenken, bij je plan blijven. Niet laten afleiden, je opzet klopt, je hebt er heel goed over nagedacht, het zit hartstikke goed in elkaar, je hebt het gecheckt bij je klanten. Door!

Het is geniaal, nee het is waardeloos, het is geniaal, nee…

En dan op ¾ van die week… Het is af. Wat??? Nee, dat kan niet. Is het echt af? Nee, ik heb vast nog iets over het hoofd gezien. Is het goed zo? Ja, het is echt zo geniaal als ik voor ogen had. Nee, het is waardeloos. Wow, wat heb ik iets gaafs gemaakt. (En dat dan x 10, minimaal.) Om gelukkig te eindigen bij de overtuiging dat het geniaal is.

En toen waren we er nog niet

Ha, en dan denk je dat we er zijn he! Niet echt. Want vervolgens moest dat kreng ontworpen worden en moest ik dus besluiten nemen. Moesten er salespages geschreven worden, de lancering gepland, alles technisch ingericht. Besloot mijn website nog even een paar dagen voor lancering een aantal HEEL cruciale elementen kwijt te zijn (HOE dan?), dus kon ik uuuuren besteden aan het handmatig terugbrengen van al die essentiële websiteonderdelen. En met als klap op de vuurpijl…. dat toen de lancering eindelijk een feit was en ietsjes te veel mensen tegelijkertijd de kalender probeerden aan te schaffen… de server van mijn website besloot dat er een overkill was en de boel lam lag en het probleem niet direct werd gevonden.

Maar verder. Echt, voor mij is het makkelijk. Een peulenschil. Een eitje. Echt waar.

Een hart onder de riem

Met dit verhaal wil ik jou niet ontmoedigen, maar juist aanmoedigen. Een hart onder de riem steken. Ondernemen is een uitdaging. Een idee uitwerken en daadwerkelijk in de wereld zetten is een uitdaging. Een weg met hobbels. Met onzekerheden. Frustraties en heel veel momenten waarop je het bijltje er het liefst bij neer zou gooien. Echt niet tof.

Kwestie van doorzetten!

Maar weet je… als je dan doorzet he… de euforie is groot. Je groei nog grootser. En het allerbelangrijkste: die klant van jou die jou ZO graag verder wil helpen? Die is dolgelukkig, omdat jij hebt doorgezet. DAAR doe je het voor. Gun jezelf die overwinning, kwestie van doorzetten.

OK, welk project is next?

Oh ja, die social-mediakalender is dus echt GENIAAL. Vind ik niet alleen, maar degenen die hem hebben aangeschaft ook. Dus, heb je hem nog niet? Ga dan snel kijken waarom deze kalender ook voor jou je hele social-mediagebeuren super makkelijk gaat maken. Voor die 27 euro kun je je geen buil vallen, toch? Heel veel succes!

Buiten adem kom ik binnen. Iets met tegenwind en te laat vertrokken thuis. Mijn hart klopt. Van inspanning. Mijn hart klopt. Van opwinding. Het is zover.

Nog een handtekening hier, een krabbeltje daar. Na uitleg en testen van alle toegangssleutels is het eindelijk zover. We stappen in de lift naar de vierde verdieping.

Boven gekomen draai ik de hoek van ‘mijn’ gang om. Wow, wat is het GAAF geworden!!! De gang is fris geverfd. En over de hele lengte van de glaswand is gematteerd folie aangebracht. En op de deur…. Is mijn logo uitgesneden. Wat ziet dit er gaaf en profi uit!

Mijn ruimte

Mijn ruimte. De ruimte die twee keer het formaat heeft van de ruimte waar ik de afgelopen vierenhalf jaar in Voorschoten zat. De ruimte waar ik mij dus  – ook als ik met groepen werk – vrij kan bewegen. De ruimte die aan weerszijden wordt begrensd door geluidsdichte muren. De ruimte met superveel licht. De ruimte met gekke, speelse hoeken erin. De ruimte met perfecte klimaatbeheersing. De ruimte waar ik de komende jaren met Jouw succes-PRAKTIJK! zal toeven.

Dit is best een forse stap

Mijn hart maakt een paar salto’s. Wat word ik hier blij van. Mijn hart slaat ook een keer extra hard, want ik vind het megaspannend. Aan de goede kant van spannend, maar toch. Want het is een behoorlijke stap. Om een ruimte te huren die twee keer zo groot is, betaal ik vanaf december bijna het viervoudige aan huur. Dit is best een forse stap.

Samengeknepen billen en klotsende oksels

Bijna 10 jaar geleden zette ik mijn eerste stappen richting zelfstandigheid. Stap voor stap. Beheerst en – soms ronduit – voorzichtig. De ene keer vol overtuiging, de andere keer met samengeknepen billen en klotsende oksels. Maar ik deed het, elke keer weer.

Ik moest wel, dus ging ik door

Die kindercoachpraktijk bloeide echt niet vanaf de eerste dag. Het was kei- en keihard werken. Maar het lukte wel. Af en toe met een communicatieklus ernaast voor extra inkomsten. Om grote investeringen op te vangen, of om een bijzondere zomervakantie te financieren. Er was in die startjaren geen ruimte voor hobby-ondernemen, er moest brood op de plank. Die druk vond ik zwaar, en het is ook mijn redding geweest. Ik moest wel dus ik ging door, ook als het spannend was of tegenviel.

Terugkijkend kan ik niet precies zeggen waar het kantelpunt zat. Het punt waarop een hobby waar ik wel heel hard voor moest werken gewoon een retegoedlopende praktijk was geworden.

Het zegt zoveel

En nu sta ik hier. In die megagrote ruimte. Deze ruimte vertegenwoordigt alles dat ik in de afgelopen jaren heb bereikt. Het voelt als een bevestiging.  Ik was het al, maar nu kan ik er niet meer onderuit: Ik ben een serieuze ondernemer. Zo’n beetje als wanneer je na een jarenlange relatie alsnog gaat trouwen. Er verandert niet zoveel, maar het zegt zoveel. Dat.

Het is helemaal goed zo

Ik ben trots. Blij. Bang. Opgewonden. Euforisch en chicken-shit. Alles tegelijkertijd. En ik geniet ervan. Het klopt. Het past. Het is helemaal goed zo.

(Oh, en toch ook best bijzonder… Dat je dus wakker ligt over de inrichting, omdat je je serieus afvraagt of alles dat je van plan bent wel zal passen….)

Wil jij een van de eersten zijn die aanschuift in mijn nieuwe ruimte? En wil jij alles uit 2020 gaan halen? Dan heb ik een supergave dagworkshop voor je ‘De kindercoachpraktijk van je dromen‘. Minimale investering, maximaal plezier, inzicht, motivatie en inspiratie. De workshop van 19 november is uitverkocht, maar op 13 december is er nog genoeg plek. Dat krijg je dan he, als je ineens twee keer zoveel ruimte hebt! Weet je welkom!

1 x proberen is geen x proberen. Dat stomme zinnetje zit al de hele dag in mijn hoofd. Ik zou het wel van de daken willen schreeuwen. Ik wou dat IEDEREEN het hoorde. En vooral… dat iedereen er dan ook iets mee ging doen. In de actie kwam. Falen en opgeven zou laten plaatsmaken voor leren, herhalen en nog een keer proberen. Dat dus.

De aanleiding? Ik maakte mij er zelf bijna schuldig aan. Ik had een ontzettend gave samenwerking. Een samenwerking die prachtige dingen beloofde. We kwamen tot een overeenkomst. Ik leverde. En toen… was het stil. Ik stuurde een mailtje. Om te kijken of we een afspraak konden maken. Even van gedachten wisselen. Hoe is het bevallen? En vooral, zetten we dit dan voort? En ik deed een concreet voorstel voor hoe onze verdere samenwerking er uit kon komen te zien. Dat was mijn eerste x proberen.

Heb ik de plank misgeslagen?

En toen, toen bleef het stil…

En toen, toen gebeurde er van alles in mijn hoofd. Weet je, ik ga ff met de billen bloot… er kwamen van die nare, ontkrachtende, nergens op gebaseerde miepgedachten naar boven. Ze klonken ongeveer zo:

Oh je, heb ik de plank misgeslagen?

Was het niet wat ze ervan had verwacht?

Heb ik wel kwaliteit geleverd?

Heb ik het wel goed gedaan?

Ze durft vast niet te zeggen dat ze het niks vond, daarom hoor ik niks meer.

Zie je wel Marlies, je bent echt niet zo ‘on top of things’ als je wilt geloven.

Pak maar in, dit heb je verkloot.

Niemand zit op mij te wachten!

Uhhh, need I go on? Om maar even aan te geven, he… Ook ik heb dit soort gedoe. Ook in mijn hoofd kan het gemiezemuis overuren draaien. Ook ik denk weleens dat ik net zo goed een baan kan zoeken omdat NIEMAND OP MIJ ZIT TE WACHTEN! (Denk hier nu even een gejammer en geweeklaag bij van het niveau 3-jarige.)

Een trap onder mijn bevallige achterste

Gelukkig weet ik beter. Dus als ik mezelf weer bij de kladden weet te grijpen, mezelf een enorme trap onder mijn bevallige achterste heb verkocht (spreekwoordelijk dan, fysiek red ik dat niet), en niet wanneer de maan weer gunstig staat, mijn lente is begonnen, de kaarten gunstig liggen, etc etc etc… dan stuur ik dus nog een berichtje; ‘He, we hebben elkaar al een tijdje niet gesproken. Zullen we even bellen? Kunnen we even kijken of we onze samenwerking voortzetten. Zo ja: helemaal tof, ik heb allemaal ideeën. Zo nee: laten we het dan even rondmaken. O.K.?’

Er blijkt een volkomen logische verklaring

En dan, dan blijkt dus de ander ook gewoon mens te zijn. En die heeft gewoon even andere problemen aan haar hoofd gehad. En toen dat eindelijk was opgelost, toen zat van mailtje van mij ergens heel ver onderaan in de mailbox. En is vervolgens over het hoofd gezien. In gedachten geparkeerd als ‘moet ik nog even bellen’, in de praktijk ondergesneeuwd en onbeantwoord gebleven. Volkomen logische verklaring.

Stel je nou eens voor

Stel je nou eens voor dat ik was blijven hangen in dat gemiep en gemiezemuis…. en dat tweede mailtje niet had gestuurd… dan was het niet van dat telefoongesprek gekomen. Dan was het niet gekomen van dat gesprek van vrouw tot vrouw waarin we elkaar bijpraatten over de laatste ontwikkelingen in onze bedrijven. Dan was het niet gekomen van het ‘mag ik mijn droom met je delen?’ Dan was het niet gekomen van ‘mag ik dan ook MIJN droom met jou delen?’ En dan hadden we never nooit ontdekt dat onze dromen ZO gaaf zijn en bovendien ook nog eens elkaar ontzettend versterken. Dan was het niet gekomen van een mega-mooie, inspirerende, motiverende energie en intentie om elkaar op niet al te lange termijn weer te spreken. Over onze dromen. En over de voortgang. En over waar die dromen bij elkaar mogen komen. Dat dus.

1 x is geen x dus

Dus, laten we het er met elkaar over eens zijn dat echt waar 1 x proberen geen x proberen is. Dat het ALTIJD de moeite waard is iets dat niet direct op een succes lijkt gewoon nog een keer te proberen. En zonodig nog een keer. En weet je wat, probeer het daarna NOG een keer. Herhalen, herhalen, herhalen, herhalen. Doen, doen, doen, doen. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Leer van je ervaringen, schaaf je strategie of aanpak bij en go! Echt, je doet jezelf er – en je praktijk – zo’n ontzettend groot plezier mee!

Over nog een keer proberen gesproken… mijn workshop De kindercoachpraktijk van je dromen is nog niet vol. Ik heb nog 2 plekken voor dinsdag de 19e. Dusseh, ik gooi hem er gewoon nog een keer in! Dacht je nu, leuk maar ik kan de 19e niet… dan geef ik dezelfde workshop 13 december NOG een keer. Wilde je 2019 tot JOUW jaar maken? En wil je dat in 2020 nog een keer proberen (of nog beter: gaan doen!)? Zorg dan dat je erbij bent. Je krijgt er geen spijt van, gegarandeerd. Weet je welkom!   (Oh, enneh, ben je geen kindercoach maar heb je wel de ambitie een coachpraktijk succesvol te maken in 2020? Ook dan kun je je aanmelden!)

Ik blader door mijn agenda. Klik nog een pagina verder. En nog een. En ‘ineens’ zit ik in 2020. Hoe kan dit? Terug. Nog een keer. En, hetzelfde. Zonder dat ik het door had is er WEER bijna een jaar voorbij. Het vliegt mij even naar de keel.

Tegelijkertijd lach ik om mijzelf. Hoe kan dit mij nou verrassen? Vorige week heb ik de maat nog opgemaakt. De afgelopen maanden geëvalueerd en mijn plannen uitgezet voor de eerste helft van 2020. Bovendien hebben wij een aantal weken terug al de jaarlijkse ‘bij wie vieren we kerstmis op welke dag’-overleggen gevoerd. Het is dus niet zo dat ik onder een steen lig ofzo.

En toch overvalt het mij.

Grote kans dat ook jij al over Sinterklaas en de Kerstvakantie bent gestruikeld in je agenda. Werd je er blij van? Of schrok je? Weer een jaar voorbij, en wat heeft dat jaar jou en je praktijk gebracht?

Werd 2019 niet helemaal wat je ervan had verwacht?

Ik durf erom te wedden dat je – mocht je dat nog niet hebben gedaan – bij het lezen van deze woorden besluit dat 2020 echt JOUW jaar gaat worden. Het jaar waarin je OF je groei van 2019 wilt voorzetten of misschien zelfs vergroten. OF het jaar waarin je NU EINDELIJK echt een flinke boost wilt geven aan je praktijk. Omdat het in 2019 toch niet helemaal is geworden wat je had gehoopt en verwacht.

Herken jij jezelf in dat laatste? Dan zit in die laatste woorden precies de crux. Hopen en verwachten. Hopen en verwachten. Hopen en verwachten.

Op hopen en verwachten kun je geen succesvolle praktijk bouwen

Op hopen en verwachten kun je geen succesvolle praktijk neerzetten. Punt. En ga je ook 2020 in met hopen en verwachten, dan ga je eind volgend jaar weer moeten vaststellen dat ook 2020 niet je jaar is geworden.

Misschien krijg je nu vlekken in je nek. Het spijt mij, maar het is waar.

De kracht van dromen

NATUURLIJK, begint het bij dromen, bij hopen dat je die dromen waar kunt maken. En als die droom superscherp is. En je aan alles voelt dat het klopt dat het niet anders kan dan dat je met die droom de wereld een stukje mooier gaat maken. Natuurlijk verwacht je dan dat het je gaat lukken die droom in de praktijk te brengen. Want het plaatje klopt.

En dat is ook een van de succesfactoren van je bedrijf, altijd: Dromen, heel groots en mooi dromen. In elke vezel van je lijf die droom voelen, echt voelen. Als je je droom niet kunt voelen, dan begin je niets.

Die droom wordt niet vanzelf waar

Maar ja, die droom wordt echt niet ‘vanzelf’ waar. Als jij met je droom op schoot achter de voordeur gaat zitten wachten totdat er een klant komt die benieuwd is naar jouw droom…. Dan kun je nog zo’n leuk uithangbordje met de naam van je praktijk bij je voordeur hebben, dan kun je nog zo’n mooie website hebben, dan kun je nog zulke kekke flyers en posters hebben… als je er niets mee doet, dan gebeurt er… precies dat… NIETS.

Als je mij vraagt, en laten we even doen alsof je het mij hebt gevraagd, dan zijn er vier heel essentiële dingen die JIJ te doen hebt om 2020 echt JOUW jaar te maken.

2020, het jaar waarin….

Het jaar waarin jij EN jouw praktijk een mooie groei mogen doormaken. Het jaar waarin jij klanten krijgt waar jouw hart van gaat zingen. Het jaar waarin jij werkt op de manier waar JIJ blij van wordt. Het jaar waarin jij jezelf leert onderscheiden van AL die andere kindercoaches in een straal van 5 km om jouw vestigingsplek. Het jaar waarin jij de wereld een beetje mooier mag maken omdat je die kids helpt de allerleukste versie van zichzelf te worden. Het jaar waarin jij misschien zelfs zo’n groei doormaakt dat je afscheid kunt nemen van die baan die je er nog naast hebt. Hoe cool zou dat zijn?

De 4 stappen die jouw praktijk naar een hoger plan tillen

OK, daar komen ze dan, die vier stappen:

1. Evalueren
2. Mijmeren
3. Visualiseren
4. Plannen

Zo simpel is het.

Een doel is wel zo handig

We hebben allemaal doelen nodig in het leven. Zonder doel kom je nergens. Wil dat zeggen dat je dan met oogkleppen op en de zweep over je rug rechtstreeks en op razend tempo op dat doel af moet gaan? Ongeacht wat er op je pad komt? Nee! Maar dat doel helpt je wel bepalen welke kant je op wilt. En laten we wel wezen, als je op vakantie gaat is het best fijn om vooraf te weten of je gaat eindigen in het hoge kille Noorden of in het warme Zuiden. Toch?

Over mijmeren en visualiseren

Er is weinig zo effectief en fijn om al mijmerend en visualiserend dat doel te bepalen: hoe zou jouw mooiste jaar er uitzien? Wat is er allemaal mogelijk? Waar word je blij van? In elke cel van je lijf?

Dat dromen, mijmeren en visualiseren is alleen wel handig om te doen nadat je hebt teruggekeken naar de periode die voor je ligt. Als je hebt geëvalueerd dus. Wat heb je gedaan, wat heeft dat opgeleverd. En werd je er blij van? Voelde je het vlammetje in je branden? Kortom: wat wil je behouden en wat mag je loslaten?

Tijd voor plannen en acties

En als je dan hebt geëvalueerd, gemijmerd en gevisualiseerd (ohhhh, dat mijmeren en visualiseren, daar word ikzelf altijd ZO blij van!), dan is het tijd om er acties aan te verbinden. Welke stappen en acties brengen jou bij dat prachtige plaatje dat je voor jezelf hebt geschetst? Heel concreet: wat ga je NU doen om die droom waar te maken?

Dan staat niets jou en je praktijk meer in de weg

Niets staat dan nog een weergaloos 2020 in de weg. Niets.

(Dat is niet helemaal waar, je moet die acties die je hebt bepaald natuurlijk wel gaan doen. Ook als het leven tussendoor komt. Ook als er teleurstellingen zijn. Ook als het even tegenzit. Ook als je … Maar dat is voor een andere keer.)

Plan dus een dag voor jezelf, liefst nog ruim voordat 2019 echt omkiepert naar 2020, waarin je de maat opmaakt en nieuwe plannen smeedt. Ik kan je vertellen, je doet jezelf EN je praktijk er een heel groot plezier mee.

Heel veel succes!

Mocht je nu denken ‘Yes, zo’n dag zie ik wel zitten! Laten we dat dan samen doen. Op dinsdag 19 november kun je bij mij in Voorschoten aanschuiven. Gaan we samen precies dat doen: evalueren, mijmeren, visualiseren en plannen. Weet je welkom!

De laatste deelnemer vertrekt. Ik breng alle kopjes naar de keuken, laad de vaatwasser in. Besluit dat laatste koekje niet terug in het pak te stoppen maar op te eten. Leun tegen het aanrechtblad en zucht. Een zucht van tevredenheid. Een zucht van vermoeidheid. Een zucht van, ja van wat eigenlijk.

Wat is dat toch?

Blij en ook een beetje weemoedig sluit ik af en verlaat het pand. Van de deelnemers aan mijn workshop vandaag, hoeveel zouden ingaan op mijn aanbod voor een traject? Ik weet het oprecht niet. De positieveling in mij denkt 4, de onzekere in mij vreest 0. Ik verbaas mij er ook weer over dat een paar deelnemers niet op kwam dagen. Wat is dat toch? Is de workshop zo goedkoop dat je hem bij ‘toch niet zo’n zin’ maar laat schieten? Of is het commitment dat oh zo nodig is om je praktijk neer te zetten bij velen toch verder te zoeken dan hun bedrijf lief is?

Ik schud het van mij af en ga naar huis. Klaar voor het weekend. En bovendien: volgende maand nieuwe ronde, nieuwe kansen. Dan staat mijn eerstvolgende workshop alweer gepland.

Best een uitdaging om de moed erin te houden

Het zal je niet zijn ontgaan, als je je eigen praktijk start is het best een uitdaging om altijd de moed erin te houden. Erop te vertrouwen dat er klanten zullen komen. Erop te vertrouwen dat er klanten zullen blijven komen. Erop te vertrouwen dat er een gestage stroom klanten op gang komt die je in staat stelt te leven van je praktijk. En geloof mij: been there, done that.

Als een dolle kip zonder kop

Soms ontbreekt dat vertrouwen even. Soms ontbreekt dat vertrouwen wat langer. En wat gebeurt er dan? We stokken. Komen tot stilstand. Of we gaan als een dolle kip zonder kop van alles de lucht in slingeren. Nog een workshop hier, een training daar, een lezing zus. Of misschien moet ik mijn doelgroep aanpassen. Zie je wel, die doelgroep is veel te specifiek. En hoppa, het roer gaat om.

De oplossing is simpel

Terwijl de oplossing, hoe moeilijk ook, eigenlijk heel simpel is: stick tot he plan! En probeer het nog een keer. En nog een keer. En nog een keer.

Ontwikkel 1 retegoede workshop of lezing en organiseer die nou eens minimaal een half jaar lang elke maand. Ongeacht of er de eerste keer aanmeldingen zijn of niet, een maand later nog een keer. Ongeacht of er uit die workshop begeleidingstrajecten volgen of niet, een maand later nog een keer. Plan die workshops vooruit in je agenda. Gooi al je energie in het lanceren van die workshop. Online en offline. Vertel iedereen waar je mee bezig bent.

Soms heeft het even tijd nodig

Geen aanmeldingen? Dat zou zomaar een eerste keer kunnen gebeuren. Mensen moeten je namelijk nog leren kennen, dat heeft soms even tijd nodig. En wie weet waren mensen wel geïnteresseerd maar kwam het net even op dat moment niet uit. Of zijn ze jouw workshop gewoon niet tegengekomen, er gebeuren gekkere dingen.

Een geheimpje

Enneh, zal ik je een geheimpje verklappen: ook mij overkomt dat nog wel eens, dat ik geen aanmeldingen heb voor iets wat normaal makkelijk volstroomt. Waar dat dan aan ligt? Soms is het heel goed te verklaren: te laat begonnen met werven, te weinig gepromoot, verkeerd gepromoot, of zelfs, ja dat heb ik per ongeluk ook wel eens gedaan: gepland op een nationale feestdag…

Soms kan ik er echter met de beste wil geen verklaring voor vinden. Dan zucht ik een keer, en dan start ik direct na de verstreken datum met het promoten van de volgende workshop. Vaak stroomt die dan wel ‘ineens’ vol.

Nu ik toch bezig ben… nog een geheimpje…

OK, nog een geheimpje dan: ook mij overkomt het nog wel eens dat ik een workshop geef en dat geen enkele deelnemer vervolgens met mij in zee gaat voor een langer traject. Maar he, het gebeurt ook dat alle deelnemers besluiten mijn groepstraining te gaan doen. En ook daar is niet altijd te verklaren waar hem dat in zit.

Als ik DAAR aan had toegegeven

Stel je nu voor dat ik na zo’n ‘Ik heb geen een aanmelding’-blues (ja, want dan komt de blues even voorbij) had besloten dat het niet werkt? Dat ik een nieuwe workshop moest bedenken? Of een nieuwe groepstraining? Of dat ik mijn prijzen drastisch moet verlagen? Of dat ik misschien voordat op een avond of in het weekend mijn trainingen moet doen? Of dat ik mij beter op een andere doelgroep kan richten? Of….

Dan had ik nooit ontdekt dat er WEL mensen op mijn workshop zaten te wachten. En dan had ik significant minder mensen gehad in mijn groepstrajecten. Zonde, toch?

Nieuwe ronde, nieuwe kansen

Vandaar: plan voor een langere periode dezelfde workshop meermaals in. Of dat nou een keer in de maand, 1 keer in de 6 weken of 1 keer in de 2 maanden is. Creëer voor jezelf constant de nieuwe ronde nieuwe kansen-gedachte. Ik kan je vertellen, dat houdt je in beweging. Dat geeft moed. Dat biedt perspectief. Dat maakt dat je klanten jou en je aanbod gaan herkennen omdat het zo constant is. En dat brengt je een flinke stap dichter bij je succes.

Ga jij in 2020 voor ‘Nieuwe ronde, nieuwe kansen’ maar nu ECHT!?! Dan heb ik iets ontzettend gaafs voor je. Op 19 november geef ik de workshop De kindercoachpraktijk van je dromen. We gaan een hele dag aan de slag. Ik vertel je precies welke stappen je hebt te zetten om je praktijk vanaf de basis heel solide neer te zetten. We combineren dit met ijzersterke schrijfoefeningen en het maken van een vision board om jouw droompraktijk te visualiseren. Deze combinatie maakt dat je naar huis gaat met een ijzersterk beeld van je droompraktijk plus een aantal heel concrete actiepunten waarmee jij in 2020 die droompraktijk gaat verwezenlijken. Cool, of wat? Er is beperkt plek, dus meld je snel aan!

“Het was weer hommeles vanochtend. Hij sloeg zo hard met de deur dat er een spiegel naar beneden viel. Een groot drama met gegil, gestampvoet en vloeken. Daar trek ik echt de lijn, ik ben zijn moeder en ik accepteer geen vloeken.” Oefff, ik dacht dat dit mannetje langzaamaan beter leerde omgaan met zijn frustratie en verdriet. We zijn ook al echt wel een tijdje aan het werk samen. Wat doe ik verkeerd?

“We zien dat ze zelfverzekerder wordt. Gisteren is ze zelfs spontaan bij iemand gaan spelen. En ik hoefde niet eens mee!” Ik glunder en ik gloei. Ben trots en blij. Jeetje, hier ben ik echt goed in. Weer een happy kind en happy ouders. Yes, yes, yes, yes.

En zo kan ik nog tientallen voorbeelden opnoemen van situaties waarbij ik slingerde van ‘misschien moet ik maar een baan zoeken en die arme kinderen naar een echte professional sturen’ naar ‘ik ben de beste kindercoach ever’.

Ik hoop heel erg dat je dit niet herkent, maar ik vrees…

Emotioneel heen-en-weer-geslinger

Op een dag deed ik mijn beklag over mijn emotionele heen-en-weer-geslinger tegen een collega. Zij vroeg daarop hoe ik besloot of een traject geslaagd was of niet. Het antwoord was voor mij heel logisch: ‘Als ouders aangeven dat ze tevreden zijn en dat het goed gaat’. Zij vond het antwoord niet zo vanzelfsprekend: ‘Dus jij laat jouw succes afhangen van de mening van de ander?’

Uh ja, dat lijkt mij logisch. Toch?

Dus jij laat jouw zelfvertrouwen afhangen van de mening van een ander?

Een fronsende blik harerzijds… Ze keek mij alleen maar aan en zei niets. Na een tijdje stilte: ‘Dus jij laat ook jouw zelfvertrouwen afhangen van de mening van de ander?’

En dat zette mij aan het denken. Tuurlijk wil ik dat kids en ouders supertevreden zijn over mijn begeleiding. Tuurlijk gun ik al die kids een happy leven, vol zelfvertrouwen. Tuurlijk gun ik die ouders het meest relaxte en fullfilling gezinsleven.

Maar of een traject wel of niet slaagt, is dat altijd alleen mij aan te rekenen? Betekent een minder resultaat dat ik geen goede kindercoach ben? Heb ik dan niet genoeg gegeven? Kortom, kan ik dit werk dan misschien beter aan een echte professional overlaten?

Het juiste antwoord is…

Het duurde even, maar toen zag ik in dat het juiste antwoord op al die vragen een volmondig ‘nee’ is. Het vertrouwen dat ik naar beste kunnen heb gehandeld, dat ik alles gegeven heb, dat ik een retegoede kindercoach ben… dat kan ik niet afhankelijk maken van de feedback van mijn klanten, dat vertrouwen moet ik halen uit mijzelf.

Oh, ik zal nooit vergeten wat dat inzicht met mij deed. Leuk hoor, het vertrouwen uit jezelf: ‘HOE dan?’

Hoe doe ik dat dan?

Als je nog steeds leest, dan klinkt dit blijkbaar bekend in de oren allemaal? Dat zou mij niets verbazen want met regelmaat stellen mijn klanten mij juist die vraag: ‘Hoe zorg ik ervoor dat ik vertrouw in mijzelf? Dat ik mijzelf durf te laten zien. Dat ik het waard ben om mijzelf te profileren als kindercoach. Hoe doe ik dat?’

Ik verklap je een geheimpje

Ik zal je een – heel flauw – geheimpje verklappen: Het antwoord op die vraag weet jij allang. Stel jezelf dat kind voor dat bij jou in de praktijk komt. Dat kind dat niet echt overloopt van een blakend zelfvertrouwen. Dat kind dat zich het liefst zou verstoppen. Dat kind dat altijd eerst naar de ander kijkt voor stimulans en goedkeuring. Dat kind… Wat zou je doen? Hoe ga je met dit kind aan het werk?

En voilà, daar heb je je antwoord op ‘HOE dan?’.

Gun jezelf hetzelfde

Gun jezelf hetzelfde. Onderzoek je kwaliteiten. Maak GGGG-schema’s. Onderzoek je gedachten. Formuleer helpende gedachten. Ga mediteren, visualiseren. Schrijf elke dag op waar je trots op bent. Maak een plan en breek dat in 1000 stukjes zodat elk stukje voor zich behapbaar en do-able wordt. Wel spannend misschien maar niet ZO spannend dat het je spontaan dun langs de benen loopt. En ga doen, wetende en erop vertrouwende dat zo je zelfvertrouwen groeit. Door kleine stappen te zetten en kleine successen te bouwen. En heel veel kleine successen samen geven een mega boost aan je zelfvertrouwen. Hoe cool is dat!?!

Denk je nu: ‘Leuk Marlies, maar geen idee hoe ik dit moet aanpakken!’, boek dan een gratis sessie met mij in. Kijken we samen wat er speelt, en wat jij nodig hebt om vol zelfvertrouwen aan die succespraktijk te gaan werken. Dat gun ik je. Spreken we elkaar snel? Weet je welkom!